Zoals menige gemeente in Nederland zijn ook Kethel en Schiedam na de annexatie in 1941 onlosmakend aan elkaar verbonden, niet altijd zonder slag of stoot. Zo ook heeft mijn vader het in zijn nadagen als boer ervaren. Het paradepaardje van de gemeente Schiedam, het landschapgebied rondom de hervormde kerk in Kethel moest gewaarborgd blijven. In dit landschap hoorde uitsluitend schapen en zwartbonte koeien.
Mijn vader en nog een aantal boeren, kregen in 1981 een stukje land toegewezen van de gemeente Schiedam, met als opdracht er uitsluitend zwartbonte koeien te weien. Mijn vader had in het vroege voorjaar op de markt in Leiden net twee prachtige roodbonte koeien gekocht. En de boer bracht zijn roodbonte koeien naar het ‘zwartbonte verboden’ gebied. In Schiedam en de landelijke pers is dit niet onopgemerkt gebleven.
In mei 1982 is mijn vader helaas overleden, maar een aantal dorpsbewoners beweerden dat de oorzaak was het conflict met de roodbonte koeien. We kunnen het hem niet vragen, maar hij heeft beslist in zijn 67 jarige leven voor hetere vuren gestaan. Mijn vader hield wel van wat uitdaging.
Bedankt Merel voor je reactie en fijn dat je weer eens gekeken hebt, groeten van de dochter van je opa
Wat een mooie herinnering aan mijn opa! (ja dat had je niet gedacht he, na zoveel jaar nog een reactie op je blog ;-))
Dank u voor de uitgebreide reactie, Kethel is nog steeds een mooi dorp.
Dat in 1981 al dit soort onzinbeleid bestond – en nog uitgevoerd werd ook … Beschamend.
Overigens kwam ik hier terecht omdat ik in een ensemble speel wat woensdagavond repeteerde in de N.H. Kerk aan het Noordeinde (voor de uitvoering van het Weihnachtsoratorium morgenavond, 22 dec.) en ik was verbaasd over deze oude, prachtig gerestaureerde kerk. En toen ik aan kwam lopen vanaf de tramhalte bij het winkelcentrum, was ik blij verrast dat er nog iets van een oude dorpskern bewaard was gebleven (ik kende Kethel niet en was er nooit eerder geweest). Je stapt a.h.w. ineens terug in de tijd. Ik ging op zoek naar de historie van de kerk en van Kethel zelf, vond foto’s uit het online archief, het jaar van de brand en uw blog. Ben het helemaal met u eens dat de geschiedenis gerespecteerd moet worden en dat er niet alleen op papier en in archieven dingen bewaard moeten blijven.
En wat betreft het gedoe over roodbonte koeien – het rakelt weer van alles op wat gemeente-ambtenaren (en die van provincie en rijk) in de afgelopen halve eeuw aan onzinnigs bedacht hebben (ben zelf boerendochter) – bij het woord bestemmingsplan, ruilverkaveling of teruggeven-aan-de-natuur zakt de moed me al in de schoenen.