Daar waar uithangt

 De Verspeekpomp 1898-1914

Op verzoek van een aantal Kethels bewoners en met toestemming van Hans Verspeek, onderstaand het gedicht gemaakt door Kadia Verspeek rond 1900 over De Verspeekpomp. De Verspeekpomp is in 1914 van het    Kruisplein verwijderd na de komst van de riolering en waterleiding. Aan mijn lezers de vraag waar is De Verspeekpomp gebleven. Hoe prachtig zou het zijn om hem weer in ere te herstellen, zonder zijn  gebruikstoepassing uiteraard.

De Verspeekpomp

Al jaren heeft men ernaar gehaakt
En heel veel plannen zijn gemaakt
Maar spoedig van de baan geraakt
Wat hielp toch al dit plannen maken
Zonder tot een start te raken
Dit kon toch immers niets beduien
Daar enigen het steeds verbruien
Hun vuilnis alsmaar blijven struien
In ’t water van de Kerkelaan
Neen langer kon dat zo niet gaan
Te drinken was er niet veel aan
En voor ’t gebruik ook niets gedaan
Zo vaak al in de Raad besproken
Was weer de ure aangebroken
Dat het er weer geducht zou spoken
Benieuwd hoe men ’t er af zou stoken
Maar wat nu ieders aandacht trekt
Verspeek die vraagt het woord direct
Hij toont hun teek’ning en bestek
En geeft zich op als architect
Een opzichter zou hij niet dulden
Als hij dat postje eens vervulde
Dan nam hij op zich alle schulden
En kost ’t twaalfhonderd gulden
Hier was men gauw mee uitgepraat
En ieder was hier mee gebaat
Geen wonder dat de hele Raad
’t Verder aan hem overlaat
Het plan ging gauw tot daden rijpen
Daar kwam een schip met leidingpijpen
Die eens gebruikt dus te begrijpen
Dat men ’t roest eruit moest slijpen
Het roest of gaslicht liet niet los
Zij gingen scheep naar van den Bos
Daar schoongebrand en uitgerost
Men kan zich denken wat dat kost
Die pijpjes had men wel gelegen
Als er vergunning was verkregen
’t Heemraadschap nooit gauw genegen
Hield nu dat zaakje erreg tegen
Eind’lijk was ’t bezwaar opzij
En trok men aan de karrewei
De boom der Kerklaan was van klei
Waarin men diep de buisjes lei
Vanaf het dorp langs Bos en Baden
Langs Koollaan door de Hargkade
Den werkman was dit ook geen schande
Maar kwam dit werkje goed ter stade
Het aanplakbord werd eerst verzet
Toen graafde men een diepe pet
Daar stenen ringen ingezet
Zo ’t keldervocht haar loop belet
Om ’t water goed te filtreren
Moet ’t nog een stenen bak passeren
Om ’t fijnste vuiltje nog te weren
Men kan ’t niet zuiverder begeren
Een grote pomp daar aangebracht
Is voor ons dorp een ware pracht
De zwengel hangt in ieders macht
Beweegt zich bij geringe kracht
Het ambt dat hier Verspeek bekleedde
Bij ’t waterwerk gaf bezigheden
Om dikwels handelend op te treden
Werd alle knoeierij vermeden
Doch op die put is ’t niet secuur
Daar plant men menig bloemfiguur
Daar kan men ’t kroningsjaar in lezen
Ook ’t Kethels wapen moest er wezen
Daarom is een ijzeren hek verrezen
Ja, toen de pomp werd ingewijd
Was ons bestuur ook zo bereid
Zij kwam daar op bepaalde tijd
En daar begon de plechtigheid
De heer Verspeek hij pompte even
Als men de pomp zag water geven
Werd een luid hoera geheven
Men riep: ‘Verspeek, lang zal hij leven’
Daar stilt ineens de roep hoera
En kwam zijn dochter Kadia
Geheel gekleed in wit gala
Zij vult een kraft gevuld door Pa
Dit heerlijk vocht bracht zij de heren
Zij schonk een glas te hunner ere
De burgemeester nam nu ’t woord
Hij vond hier alles zo accoord
Daar ’t al tot ’t nuttigste behoort
Hij feliciteert ons enzovoort
‘Gij moet het’ zegt hij ‘niet vergeten
hoe dat Verspeek zich heeft gekweten’
Hij doet aan alle burgers weten
Deez’pomp zal voort Verspeekpomp heten
Ook Lindeijer kwam en zegt
‘Het plan is door Verspeek gelegd
Geen kind die ’t van Verspeek niet zegt’
Mejuffrouw Sauer ook gedronken
Heeft een boeket Verspeek geschonken
Als de harmonie haar tonen klonken
Schoot ieders ogen vreugdevonken
Zij voert nog enige lied’ren uit
De grootste als de kleinste guit
Zij proeven, drinken, zingen luid
Als men voorgoed de pomp ontsluit