Een paar gebruiksartikelen uit vroegere tijden waar ik nu met weemoed naar kijk. Het zijn geen specifiek Kethelse gebruiksartikelen, maar nostalgische gedachtensprongen uit mijn jeugd en ik denk van ieder boven de 50 jaar
Herkent u ze nog?
De teil
Bij ons was de teil een multifunctioneel gebruiksartikel.
- De was werd ‘in de week’ gezet in de teil
- Eenmaal per jaar ging de teil mee naar het tonnetje steken als waterhouder
- Op sinterklaasavond bracht de goedheiligman er de cadeautjes in en de poes vond haar plekje
- Bij de wekelijkse badbeurt stond de teil voor de kolenkachel
En nu op haar oude dag staat zij bejaard en onder de stof nog steeds werkeloos in de kelder:
2008
Wikipedea zegt: Een teil (ook tobbe) is een ronde, maar ook vaak ovale bak, die vroeger vooral van verzinkt metaal werd gemaakt.
De Vliegenkast
De vliegenkast, de voorloper van de koelkast. Een houten kast, waarvan de deur bespannen was met minuscuul horren gaas, waar men eten in bewaarde zonder dat er vliegen of ander ongedierte bij kon komen. Bij ons hing de vliegenkast in de kelder.
Maar denk ook is aan:
- Het pluche tafelkleed
- De kolenkachel en kolenkit
- Het theelichtje
- De melkkoker
- Het petroleumstel
- De pannenplank
Herkent u deze nog: Veger en blik of ‘Varken’ en blik of stoffer en blik in combinatie met de mattenklopper als voorloper van de eerste elektische stofzuiger:
In de vijftiger jaren hadden wij zeil in de kamer met een kleed, het kleed werd iedere zaterdag opgepakt en buiten met de mattenklopper geklopt, het zeil werd 1 x per week in de was gezet en na een paar uur uitgewreven, ik ruik nog de geur van was in mijn neus. De overige dagen werden kruimels en stof geveegd met ‘varken en blik’ zoals mijn moeder het stoffer en blik noemde. Wat een luxe moet het voor de huisvrouw geweest zijn als er een stofzuiger aangeschaft werd.
Daar waar uithangt 
Dag Cees,
Bedankt voor je reactie, eindelijk weer even tijd om aan iets anders te denken.
Groetjes Adrie
De teil voor de kolenkachel herinner ik mij niet meer zo. Begin jaren zestig schaften mijn ouders een z.g. dompelaar aan (Bij Erwieg op de Dam) Dit was een elektriek verwarmingselement wat het water in de teil op tempratuur bracht. Zo’n element gebruikte zoveel stroom dat heel vaak de stoppen door sloegen en indien je dat te laat door had (na een half uur wachten) uiteindelijk in een koud-water teil stapte. Het begrip badkamer had ik toen nog niet van gehoord. Later bouwde mijn vader een douche op zolder welke was aangesloten op een geisser met als gas voorziening butagas flessen. Ook de fles gas was weleens plotseling op zodat het een letterlijke koude douche werd.