Ode aan mijn moeder en vele huisvrouwen van weleer.
Het wordt weer voorjaar en denk ik aan mijn jeugd en met name aan mijn moeder, die in februari al begon met het voorwerk voor de grote schoonmaak. De nok van de zolder werd met de ragebol bewerkt, het houtwerk werd met sop afgedaan, de muren gewit. Hierna waren de kasten aan de beurt, alles ging van zijn plaats. Terwijl het ‘gewone’ dagelijkse huishouden ook door moest gaan, wassen, koken, manlief en kinderen verzorgen.
De kolen waren op en de kachel werd grondig schoongemaakt en voor de winter klaar gemaakt. De tafels, stoelen en het zeil in de was gezet en ’s avonds op de knieen uitgewreven.
Als laatste, maar dan was het inmiddels al april, gingen de matrassen van de bedden naar buiten, op een droge, liefst zonnige dag, werd je al vroeg van je bed gelicht en het matras van de zolder gesleept om de hele dag buiten te luchten. De dekens over de lijn en droogrekken, om tegen de avond uitgeklopt te worden en de bedden konden weer opgemaakt worden.
Mijn moeder heb ik nooit horen mopperen over het huishouden, alleen toen zij op 84 jarige leeftijd ziek werd en haar geliefde huishouden niet meer kon doen.
De schoonmaak klaar en met de kinderen een dagje naar diergaarde Blijdorp.
Daar waar uithangt 
Beste Monique, wat ben ik blij met deze reactie, mijn moeder was ook een schat van een vrouw. Zij hield veel van mensen, Kethel en de boerderij waar zij 65 jaar samen met mijn vader de zorg voor droeg en haar 6 kinderen heeft grootgebracht. Dank je wel en groet Adrie
Als verpleegster in opleiding deed ik vakantiewerk voor de thuiszorg, zo ben ik weleens als huishoudelijke hulp bij uw moeder geweest maar ook om haar te wassen. ik vond het altijd erg bijzonder al die trapjes en deuren in de boerderij en uiteraard is uw moeder mij blij gebleven omdat het zo’n lieve vrouw was.
grappig de term jonassen kan ik me nog wel herinneren. weet alleen niet meer wanneer ik zelf voor het laatst gejonast ben.
leuk om het stuk te lezen. ongelooflijk hoeveel makkelijker wij het hedentendaage hebben met alle moderne stoffen, materialen en hulpmiddelen.
Hoi Wendy,
Ik had het zelfde gevoel over de schoonmaak in het voorjaar en dan hadden de huisvrouwen in het najaar ook weer de uithaal, dat was een kleine vorm van de schoonmaak. Ik heb nu al het gevoel veel met het huishouden bezig te zijn, kan je nagaan bij onze moeders en oma’s die niet zulke heerlijke hulpmiddelen hadden als wij nu.
Tot gauw Adrie
Hoi Adrie,
Leuk stukje over de grote schoonmaak, ik herinner het me van thuis en van mijn oma en ik moet je zeggen dat ik me ter plekke een slonzige huisvrouw vind, want ik doe niet meer aan de grote schoonmaak, jij?
Ja , dat klopt . Soms trok mijn moeder net wat te hard, waardoor die dan uit je handen vloog. Dan werd er inderdaad gemopperd . Daarom hielp vroeger meestal de buurvrouw of mijn oma . Die waren wat sterker in de armen . Nee dekens kloppen is echte nostalgie . We mochten er vroeger voor dat ze uitgeklopt werden weleens inliggen . Dat noemde ze dan Jonassen bij ons . Ik denk dat mijn kinderen niet weten hoe je dekens moet kloppen .
Leuk he, het roept toch allerlei herinneringen op. Wij mochten inderdaad weleens helpen met het uitkloppen van de dekens, maar o wee als de punt uit je handen glipte.
Bedankt voor je reactie, groet Adrie
Dat uitkloppen van die grote wollen dekens kan ik me nog goed herinneren . Dat was typisch iets van de grote schoonmaak . Ik zie mijn moeder nog voor me . Samen met mijn oma allebei de punten van deken . Tegen over elkaar en dan tegelijk de deken omhoog en met een ferme klap de deken weer uit elkaar naar beneden slaan . Dit deed je dan ongeveer 10 keer en dan werd hij omgedraaid . Dit herhaalde zich dan nog een keer of 10 . Dat gaf een heel speciaal dof geluid . Met een enorme hoop stof . Tegenwoordig zie je dit niet meer . Hoewel ik het zelf nog wel eens met mijn moeder doe, die ze nog wel op bed heeft .