De marskramer, negotieman of gosieman ging ook langs de deuren in Kethel

In crisistijd is het altijd moeilijk je waren te verkopen.

In de crisisjaren in Kethel maar ook tijdens de wederopbouw,  brachten rondreizende marskramers, negotiemannen of gossiemannen (en ook  wel vrouwen) hun waren ook bij de boerderijen langs in en rond Kethel. De waren liepen uiteen van elastiek, knopen, band, pleisters, naaigerei, shetwol om kousen te stoppen tot beddenspreien of medicijnen. Kortom artikelen waar handel in zat en lopend of per handkar vervoerd kon worden, werd aan de man gebracht. Vaak waren het oorlogsinvaliden, zij misten een arm of vingers, en konden niet meer terugkeren in hun baan wegens hun invaliditeit. Uitkeringen bestonden nog niet.

Wat ik me kan herinneren waren de heren, dames heb ik nooit gezien, altijd goed van zin met een lach en een mopje hier en daar. Als kind was je nieuwsgierig wat er in de tassen of houten bakken, die ze met een band om de nek droegen, zat. Je schrok als de man zijn bezeerde gezicht naar je toekeerde of zijn handen door zijn waren haalden en hij miste een paar vingers.

In het dorp en in de polder werd er altijd wel wat gekocht, we waren immers ver van de stad vandaan om inkopen te doen en bovendien er was werk aan de winkel op de boerderij. Een glas melk stond er altijd wel voor de marskamer klaar als de koop gesloten was. In de jaren zestig werd deze vorm van verkoop verboden.

Is dit misschien een oplossing in de crisistijd van 2012?

 

 

Published in: on 7 oktober 2012 at 23:14  Comments (2)  

The URI to TrackBack this entry is: https://daarwaaruithangt.nl/2012/10/07/de-marskramer-negotieman-of-gosieman-ging-ook-langs-de-deuren-in-kethel/trackback/

RSS feed for comments on this post.

2 reacties

  1. On 25 november 2012 at 23:47 Adrie Broeren-Rip said:

    Hoi Cees, wat leuk dat je weer reageert op mijn website en jou stadsverhaal er aan toevoegt, dank je wel en tot gauw Adrie

  2. On 25 november 2012 at 13:50 Cees said:

    Hoi, Adrie, Volgens mij is er geen crisis op dit moment. Vanuit mijn kinderjaren herinner ik mij dat ook in de stad nog veel handel langs de deuren bestond. De colportagewet ìs inderdaad mede van invloed geweest dat deze handelsvorm nagenoeg geheel is verdwenen. De man van de SRV moet nu ook aan HACCP regels voldoen. Vermoedelijk komt de uirdrukking ,, de boer opgaan ,, vanuit de door jou bedoelde handelsvorm. Bij ons in de Fabristraat kwamen tot 60 / 62 verkopers langs met o.m. snelkookpannen e.d. maar ook de huur kwam men wekelijks kontant ophalen. In de straat, aan de deur vond handel plaats zoals de bakker, melkboer, schilleboer, hazen- en konijnenvellen in december. Ik beb een fijne herinnering aan die vervlogentijd waarin alles zo duidelijk en eenvoudig was.
    Tot gauw, Cees.


Reacties zijn gesloten.