Al heel lang het voornemen gehad om iets te schrijven over het stukje niemandsland uit mijn verleden: de Kandelaarweg waar ik als kind dikwijls naar tante Mien fietste. Op mijn vrije dag en schitterend weer een nostalgische fietstocht gemaakt naar de Kandelaar.
Je gaat vanaf het dorp Kethel de Kerkweg op, je komt langs het buurtschap Kethel Noord met aan je linkerhand de prachtige Sint Jacobuskerk,.maar je gaat rechtdoor de spoorlijn over en dan wordt de Kerkweg de Kandelaarweg. In mijn jeugd had je direct over de onbewaakte spoorlijn het spoorhuis, waar de familie Hoefman woonden. Het volgende pand op nummer 6, dat was de boerderij van mijn tante Mien en oom Dirk, waar de thee met een eigen gebakken koekje altijd klaarstond. Tante Mien vertelde dat zij in 1932 trouwde, zonder water en licht in de boerderij ging wonen en dat het gebied tot en met het buurtschap de Kandelaar bij Kethel hoorde. Het gebied na de spoorlijn in augustus 1941 bij Rotterdam kwam. Zij was er verdrietig om, omdat zij een geboren en getogen Kethelse was en nog steeds een paar honderd meter van Kethel woonde.
Nu is dit gebied een recreatiegebied met viswater en picknickplekken.
We gaan verder en links in het land daar lag en ligt nog steeds de het onderste deel van de oude Zuidmolen. De Zuidmolen is in 1884 buiten gebruik gesteld aan de schepradzijde links was het muurwerk voor een deel verwijderd waardoor een typische overkapping is ontstaan.
Een aantal jaren geleden werd de Zuidmolen gesloopt, de woning beantwoordde niet meer aan de huidige woonvoorschriften, maar op dezelfde plaats is nu de nieuwe Zuidmolen verschenen, waar men naar het zich laat zien prettig kan wonen en op een mooi stukje Kandelaarweg woont. De bewoners hebben zelfs de naam Zuydmolen op hun woning gezet.
Op mijn fietstocht naar de Kandelaar gekeken waar ik vroeger bij het overzetpunt de Schie overgezet werd om op visite bij mijn oma te gaan die ‘op Akkersdijk’ woonde. Het overzetveer is er niet meer, daarvoor is verderop een loop en fietsbrug over de Schie gekomen.
Maar even over de Schie naar Kethel en Overschie turen lukt nog altijd.
Een hartstikke leuk verhaal Brigitte, zeker omdat je zelf molenaar gaat worden. Jammer dat we zo weinig van de Zuidmolen afweten toen hij nog in bedrijf was.
Groeten van Adrie
In de oude watermolen aan de Kandelaarweg woonde mijn tante Afie en ome Leen Bijl. Als kind kwam ik daar graag op de fiets vanuit Vlaardingen. Heerlijk buiten met alle kinderen die daar kwamen, eieren zoeken tot in de hooischuur van alle loslopende kippen,koeien in de wei, muizen en kikkers vangen, met blote voeten door het weiland. Gezellige zoete inval in het weekend met een jonge jenever voor de mannen en een citroentje met suiker voor de dames. Een gootsteen met een waterpomp, verse melk van de koeien en niets recht in het huis. En nu sta ik op het punt om de opleiding voor molenaar te gaan starten, zou het zaadje daar zijn gelegd….
Brigitte Bijl
Wat een leuke ervaring, dicht bij huis is nog zoveel te beleven.
Bedankt voor uw reactie
hallo via je blog zijn wij op zoek gegaan naar de gevelsteen van de kandelaer en gevonden
wij kwamen in gesprek met de mevrouw die in het oude huis woont dat was vroeger een cafe annex winkeltje
ze nodigde ons uit om binnen te kijken,het leek wel of we in een oude tvserie terecht kwamen
geweldig alles in oude staat met kraaldeuren enzo
een geweldige ervaringwij zijn fietsers die graag op zoek gaan in de omgeving
komen zelf uit delft
marian tetteroo
Hiervoor zou ik naar Museum Oud Overschie gaan, zij beschikken over heel veel informatie over de historie van Overschie
Hallo , ik ben op zoek naar gegevens van de boerderij van Leonardus van der Helm begin van de 19e eeuw in Overschie..
Beste Jos, inmiddels de goede naam vermeld. En inderdaad oom Dirk maakte je soms enorm bang met zijn zogenaamde grapjes.
Het was de familie Hoefman, niet Hofman volgens mij. Zoon Tonny zat bij mij in de klas 😉
Bij de boerderij van jouw oom en tante durfde wij nooit appeltjes te pikken uit de boomgaard, want daar stond een bordje met de waarschuwing voor “voetangels en klemmen” Wist toen niet wat voetangels waren, maar het klonk gevaarlijk.
Jos Kamps