Voor alle lezers van mijn website:
Fijne kerstdagen en een goed 2010
Op woensdag 2 december was het zover de Historische Vereniging Schiedam organiseerde haar jaarlijkse lezing en dit keer stond deze in het teken van Kethel. Rikkert Wijk verzorgde de lezing Kethel gebouwd op vier heuvels. Hij had een schitterende en voor ieder begrijpelijke presentatie gemaakt om aan te tonen hoe de heuvelen in Kethel honderden jaren geleden ontstaan zijn. Hoe de bewoning in de vroege middeleeuwen is begonnen kan met archeologische grondboringen en hoogtekaarten worden verklaard.
Kijk ook eens naar: http://www.historiekaart.nl
Een uiteenlopend geïnteresseerd publiek stroomde rond de klok van zeven de bibliotheek binnen. Waarbij oude bekenden zich bogen over de vitrines waarin een tentoonstelling met Kethelse foto’s. De verhalen kwamen los. Om half acht werd vol aandacht naar de lezing van Rikkert geluisterd.
De pauze van een half uur was te kort om alle indrukken en herinneringen met elkaar te delen.
Vind u het leuk om ‘ouwe koeien’ uit de sloot te halen en herinneringen over en van Kethel met elkaar te delen, dan heb ik zin om eens een avondje te organiseren bijvoorbeeld in het Schepphuis onder het genot van koffie en koekje uiteraard nemen we onze oude foto’s dan mee.
Laat het mij weten als u er zin in heeft
De Kethelse tentoonstelling is nog te bekijken in de bibliotheek Noord tot 5 januari 2010
De werkgroep Kethel van de Historische Vereniging Schiedam heeft een tentoonstelling over Kethel verzorgd in vijf vitrines in de bibliotheek Noord aan het Bachplein.
In drie vitrines op de begane grond zeker herkenbare plekjes in Kethel. Herkent u het niet dan krijgt men toch warme gevoelens uit lang vervlogen tijden.
In twee vitrines op de eerste etage archeologische voorwerpen uit het verleden van Kethel met hun geschiedenis.
Op woensdag 2 december 2009 om 19.30 uur houdt Rikkert Wijk een lezing in de bibliotheek Noord over
‘Kethel gebouwd op vier heuvels’
Op mijn website staat het onderwerp ‘Een uitje voor dames in Kethel’ waarin de winkel ‘De Gunst’ met eigenaresse Jannetje Verbakel wordt beschreven. Zij is geboren in Wateringen op 3 augustus 1864 en in Kethel overleden op 16 augustus 1944. Hieronder een prachtige oude foto van ‘De Gunst’ Dorpsstraat 11 in Kethel.
‘De Gunst’ een winkel waar men alles kon kopen, van kruidenierswaren tot aan speelgoed. Hans Verspeek vertelde mij dat hij er zijn tol kocht. Wat een zakenvrouw moet Jannetje Verbakel geweest zijn.
Een lezer van mijn website heeft mij veel nieuws uit het verleden verteld over de winkel van Jannetje Verbakel. Bedankt Ineke.
Een jeugdige Jannetje Verbakel
Een leuke bijkomstigheid is, dat Jannetje Verbakel ook aanzichtkaarten met dorpsgezichten van Kethel uitgaf en verkocht. Deze aanzichtkaarten zijn vele malen herdrukt door J.C. van Leeuwen en door garage Nooteboom.
Onderstaande aanzichtkaart heeft wat namen bij personen gekregen:
Op het Kruispark in de zwarte jurk-jas staat Jannetje Verbakel met aan de hand Grada Kemperman (1919-2009), het petekind van Jannetje en daarnaast de dienstbode van Jannetje Verbakel Mie Vermeulen.
Door de jaren heen heeft Grada vaak bij Jannetje Verbakel gelogeerd en droeg Kethel een warm hart toe. Zij mocht op 6 jarige leeftijd meezingen in het Kinderkoor De Kleine Stem.
Hebben de lezers nog herinneringen aan haar of herkent men andere kinderen uit het koor dan hoor ik het graag.
Kinderkoor De Kleine Stem, 1925
In Kethel spreekt men ook wel over de winkel van broer en zus Verbakel, Jannetje en Siem, van Siem kan ik niets terugvinden, uitsluitend een bidprentje.
De loftrompet heb ik al bezongen over ’t Kethelhuys op mijn website, een bijzondere aanwinst voor het lieflijke dorp Kethel.
De oude aanzichtkaarten van Kethel zijn bijna niet meer te koop. Maar ’t Kethelhuys heeft met een prachtig initiatief genomen om een leuke aanzichtkaart te maken zodat we weer een groet uit Kethel kunnen versturen.
Een Kethels onderonsje of een onderonsje in Kethel
Wat zo mooi begon en als een nog mooier feest had moeten eindigen is door de gebeurtenissen in Apeldoorn tot een Koninginnedag met het een rouwrandje geworden.
Maar even aandacht voor de vrouw die gisteren een Koninklijke onderscheiding heeft gekregen en voor de scouting vanmorgen gewoon weer achter de kraam spullen stond te verkopen:
Janny gefeliciteerd
Aan het weer en het publiek wat naar Kethel is gekomen om langs de vele kraampjes te slenteren heeft het niet gelegen.
Als je in google Dorpsstraat intypt, dan ben je avond bezig om alle Dorpsstraten te bekijken. Ik denk dat ieder dorp in Nederland een Dorpsstraat heeft.
In Kethel hebben wij ook een fraaie Dorpsstraat. Een dorpsbewoner heeft d.m.v. een uitvergrootte ansichtkaart uit het verleden in haar etalage te plaatsen, het heden en verleden weergegeven.
Maak eens een uitstapje naar het dorp Kethel, kijk omhoog naar de prachtige gevels van de panden in de Dorpsstraat en vergelijk of het heden en verleden nog overeenkomsten hebben.
Tenslotte nog een zoeksteen:
Ode aan mijn moeder en vele huisvrouwen van weleer.
Het wordt weer voorjaar en denk ik aan mijn jeugd en met name aan mijn moeder, die in februari al begon met het voorwerk voor de grote schoonmaak. De nok van de zolder werd met de ragebol bewerkt, het houtwerk werd met sop afgedaan, de muren gewit. Hierna waren de kasten aan de beurt, alles ging van zijn plaats. Terwijl het ‘gewone’ dagelijkse huishouden ook door moest gaan, wassen, koken, manlief en kinderen verzorgen.
De kolen waren op en de kachel werd grondig schoongemaakt en voor de winter klaar gemaakt. De tafels, stoelen en het zeil in de was gezet en ’s avonds op de knieen uitgewreven.
Als laatste, maar dan was het inmiddels al april, gingen de matrassen van de bedden naar buiten, op een droge, liefst zonnige dag, werd je al vroeg van je bed gelicht en het matras van de zolder gesleept om de hele dag buiten te luchten. De dekens over de lijn en droogrekken, om tegen de avond uitgeklopt te worden en de bedden konden weer opgemaakt worden.
Mijn moeder heb ik nooit horen mopperen over het huishouden, alleen toen zij op 84 jarige leeftijd ziek werd en haar geliefde huishouden niet meer kon doen.
De schoonmaak klaar en met de kinderen een dagje naar diergaarde Blijdorp.
Vaak roepen recente artikelen in de krant herinneringen op, in het weekend zag ik onderstaand plaatje:
Tot aan 1960 liep aan de linkerzijde van de Kerklaan de Kethelvaart, deze begon in het dorp en liep tot aan het Windas. In het dorp was weliswaar een hek geplaatst, maar vier meter er voor was het open en liep er een lichte glooiing naar het dorp toe. Menig mens, paard, koe of ander dier gleden onderuit het water in.
De mens klom er met een nat pak weer uit, maar voor paarden en andere dieren was dat lastiger. Daar komt veel mensenwerk aan te pas. Dieren schieten na zo’n incident in de stress en verliezen alle controle over hun lijf. Bovendien de kade van de Kerklaan was erg hoog, er moesten flink wat manschappen aan te pas komen om het paard uit het water te halen.
Het dorp liep uit, sterke mannen werden onder commando van de leider gevraagd hulp te bieden, dit moest met moed, beleid en trouw, want men kon het dier bij een verkeerde handeling voor het leven beschadigen. De overige kijkers werden op grote afstand gehouden.
Onder luid gejuich werd het dier na uren zwoegen en zweten op de kant gehesen. Als het dier niet gespaard kon worden heerste er een bedrukte stemming in het dorp.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.