Een mooie foto van mijn ouders zeventig jaar geleden, ik heb mijn ouders nooit op de schaats gezien, wel heb ik mijn vader er over horen vertellen, dat hij schaatsend naar zijn meisje ging, die Schie over naar Ackersdijk.
Op de boerderij als het flink vroor moesten de nodige voorzorgsmaatregelen getroffen worden, waterleidingen werden flink ingepakt met stro en doeken. Een bevroren waterleiding was een ramp voor het vee, met name de koeien, zij moesten water kunnen drinken.
De koeienmest vanuit de stallen op de boerderij moest om de 2 dagen met paard en wagen naar het land gereden en op het weiland uitgestrooid worden (dat mocht toen nog), maar voordat het paard de stal uit kwam werden onder de hoeven stiften (een soort van sneeuwkettingen) geslagen om het paard niet uit te laten glijden. Dit was de taak van mijn broer Mari, hij heeft er mooie herinneringen aan, ofschoon het een zeer vermoeiende bezigheid was, voor zowel paard als voor Mari.
Grote hoeveelheden zout werden ingekocht om de werf (het erf) nog enigszins begaanbaar te houden.
Uitsluitend in de woonkamer brandde de kolenkachel, op zolder waar wij sliepen vroor je aan je bed vast.
Weet u het nog:
– bevroren dekens
– ijskoude neus
– wasgoed bevroren
– ijspegels aan de ramen en ijsbloemen op de ramen
– op school zongen we ‘ ijsvrij willen wij anders staken wij ‘ en soms werd de school gesloten om te schaatsen
De enige dieren die het bijzonder naar hun zin hadden waren de twee Shetland pony’s van mijn zus Corrie.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.