‘Van smederij tot garage’
Een leuk artikel vandaag in de krant over het familiebedrijf Nooteboom in Kethel.
De oude garage komt nooit meer terug, maar de familie Nooteboom blijft in Kethel ondernemen.
Al weer jaren op de plek waar vroeger de boerderij van Grabel Lansbergen stond.
De statistieken van WordPress.com heeft een 2014 jaarlijks rapport voor deze blog voorbereid en dat wil ik graag met mijn lezers delen. Bedankt WordPress
Hier is een fragment:
In de concertzaal in het Sydney Opera House passen 2.700 mensen. Deze blog werd in 2014 ongeveer 17.000 keer bekeken. Als je blog een concert zou zijn in het Sydney Opera House, zou het ongeveer 6 uitverkochte optredens nodig hebben voordat zoveel mensen het zouden zien.
Het buurtschap ’t Windas in Kethel, een beetje een vergeten plekje in Kethel, maar het hoort wel degelijk bij Kethel en ook een zeer nuttige plek voor de waterhuishouding van Kethel. In 1651 werd de Kethelvaart gegraven in Kethel. Deze vaart liep van Ketheldorp aan het einde van de Kerklaan tot aan de Poldervaart bij ´t Windas. 
Een polderbestuur ter controle van de waterhuishouding is tot eind jaren vijftig in Kethel van onschatbare waarde geweest.
Allerhande vervoer vond plaats over het water van Poldervaart naar Kethelvaart. Door middel van een windas 
kon men van de hoger gelegen Poldervaart naar de Kethelvaart komen.
Voor het oversteken van de Poldervaart naar de Polderweg was er tot de jaren zestig uitsluitend een voetgangersbrug De Kwakel- of kippenbrug genoemd.
Nu bij het buurschap ’t Windas een prachtige doorgang naar wandel- en fietsgebied.
In het buurtschap ’t Windas woonden een paar kleine boeren, schippers en voermannen. In de jaren vijftig woonde ook de familie Peters in het buurtschap ’t Windas. Vader was Jan Peters en hij was brievenbesteller. Hij en zijn vrouw hadden meer dan 10 kinderen en via een collega kreeg ik een leuke groepsfoto van een deel van de familie Peters met daarbij op de foto nog een aantal andere kinderen. De foto is genomen waar nu het bord Windas staat en dateert van 1950/1952 met op de achtergrond rechts de huizen van ’t Windas en de huizen op de achtergrond, de horizontale lijn, dat is de Joppelaan. De familie Peters is eind jaren vijftig naar Schiedam verhuisd.
Groepsfoto op de Kerklaan bij ’t Windas, ik hoor graag als u meer weet te vertellen over de onbekende kinderen of verhalen over het buurtschap ’t Windas.
Van een bezoeker aan mijn website de ontbrekende namen bij de personen op de foto:
Jongen met de step is Krien Ham, daarnaast staat Annie Heijdra.
Eerste meisje van rechts: Corrie Ham, tweede meisje van rechts Greetje Heijdra en vierde meisje van rechts Nellie Ham.
In deze herfstige tijden, denk je er gebeurt niets in Kethel, maar niets is minder waar.
Maak eens een ommetje door het dorp Kethel en blijf even stilstaan en genieten van Anja’s etalage in de Dorpsstraat, de voormalige opslagruimte van Piet van Beurden en dan word je blij.
Nu een tentoonstelling van uit hout gesneden dieren gemaakt door Piet Wijk
Piet Wijk is gepensioneerd landbouwer te Uithuizermeeden (Gr.) en heeft vanaf zijn jeugd dieren uit hout gesneden. Voor hem is onder meer de Franse beeldhouwer François Pompon een inspiratiebron. Veel van de dieren die hij snijdt en het hout dat hij gebruikt, komen in de natuur in zijn omgeving voor.
Kethel blijft toch een bijzonder dorp.
Op 13 en 14 september 2014 is het weekend van de open monumenten en hiervoor zijn erg leuke dingen georganiseerd. Maar mocht je zelf op stap willen gaan en mijn monumentale dorp Kethel willen bezoeken, komt hier een voorzet:
We beginnen bij mijn inspirator voor oud Kethel Jaap de Raat (1916-1996), zijn geboortehuis aan de Harreweg 19 , er wordt beweerd, dat het de oudste boerderij van Kethel is. Thans voorlichtingscentrum De Groene Raat
We gaan nu richting het dorp en zien aan ons linkerhand een mooi inrijhek met een prachtig opschrift:
Voordat je het Noordeinde nadert, rechts het Bospad in waarbij je even stil moet staan bij Het Laantje van Rip, ooit een bijnaam en in 2012 een officiële benaming gekregen
Lopen door het Noordeinde, waar wij in het verleden op weg gingen naar de kermis en menig versierde tilbury doorheen reed, maar ook de boerenkarren en de zondagse koetsen op weg naar de kerk
Aangekomen in het dorp, laven we ons bij de dorpspomp en kijken we terwijl naar de aloude herberg De Vergulde Valck, waar nu het Kethelhuis een prachtig cadeauwinkeltje met de mogelijkheid om thee te drinken in de paardenstal
De Schiedamseweg 1, ooit de winkel en het woonhuis van pakloper J.J. Verspeek, bekijk het eens goed en ontdek:
In deze monumentale reis gaan we richting Kerkweg, maar voordat we op deze weg belanden, heet het eerst de Dorpsstraat. De huizenrij links zijn rijksmonumenten en rechts even stilstaan bij Anja’s etalage, in de volledig gerestaureerde winkel van wagenmaker van Beurden, zijn in deze etalage wisseltentoonstellingen te zien.
Richting Kerkweg aan je rechterhand de pastorie van de hervormde kerk, een monumentaal pand van de architect J.C. Jesse. Het pand wordt nu weer opgeknapt, omdat er een nieuwe dominee komt, wat dorpelingen mij vertelde.
Op de punt links is het huis van de eerste dorps chirurgijn. Of het nu Dorpsstraat heet of Kerkweg het is mij om het even, maar een herkenbaar stukje Kethel
In de verte zien we de Sint Jacobuskerk en als je op zondagmiddag 14 september Kethel bezoekt, dan is de kerk open voor publiek, maar ook toeschouwer of zelfs deelnemer zijn van het Nederlands Kampioenschap Tonnetjesteken 2014
Mocht je vragen, opmerkingen of wat dan ook hebben, reageer gerust en anders fijne monumentendagen.
Met een familiereünie in het vooruitzicht ga je in wat oude familiegegevens zitten neuzen en dan kom ik een bijzondere vrouw tegen.
Geertruida Rip, de oudste zus van mijn opa Arie.
Geertruida trouwt op 21 jarige leeftijd met Willem Verboon. Maar als Geertruida 30 jaar is overlijdt haar vader en als oudste met nog minderjarige zussen en broers wordt er een boedelbeschrijving gemaakt door notaris Poortman uit Schiedam.
Uit deze boedelbeschrijving van 4 september 1889 ga ik het goud- en zilverwerk benoemen. In het prachtige kapje wat Geertruida op de foto op heeft zitten een paar sieraden die in de boedelbeschrijving beschreven zijn:
Een zilveren hoofdijzer met gouden boeken en dito belletjes, ter waarde van twintig gulden.
De overige sieraden zal ik voor de volledigheid noemen:
De beesten, de voorraad hooi en landerijen leverden in die tijd meer op dan het goud en zilver, beschrijft de boedelbeschrijving.
Na het intensief bekijken van de foto van Geertruida had ik haar graag leren kennen, zij ziet er wat zorgelijk maar ingetogen en sterk uit.
Ga je je binnenkort laven bij de 2e Verspeek-pomp in het midden van het dorp Kethel, dan vraag je je toch af : ‘Hoe kwam de 1e Verspeek-pomp tot stand in Kethel?‘
In het juni nummer Scyedam van de Historische Vereniging Schiedam is een artikel te vinden over de 1e Verspeek-pomp in Kethel. Als je lid bent van de Historische Vereniging Schiedam dan krijg je het blad automatisch in je brievenbus. Mocht je een exemplaar willen kopen, kom naar het bezoekerscentrum aan de Hoogstraat 74 in Schiedam, geopend op vrijdag van 13.00 tot 15.00 uur of zaterdag van 11.00 tot 16.00 uur.
Je kan het blad ook bij mij bestellen en volgens mij ook kopen bij onze boekhandelaar Post Scriptum op het Hof van Spaland. Het kost 5 euro.
Even het heden en verleden beleven en herkenningspunten ontdekken:
Al heel lang het voornemen gehad om iets te schrijven over het stukje niemandsland uit mijn verleden: de Kandelaarweg waar ik als kind dikwijls naar tante Mien fietste. Op mijn vrije dag en schitterend weer een nostalgische fietstocht gemaakt naar de Kandelaar.
Je gaat vanaf het dorp Kethel de Kerkweg op, je komt langs het buurtschap Kethel Noord met aan je linkerhand de prachtige Sint Jacobuskerk,.maar je gaat rechtdoor de spoorlijn over en dan wordt de Kerkweg de Kandelaarweg. In mijn jeugd had je direct over de onbewaakte spoorlijn het spoorhuis, waar de familie Hoefman woonden. Het volgende pand op nummer 6, dat was de boerderij van mijn tante Mien en oom Dirk, waar de thee met een eigen gebakken koekje altijd klaarstond. Tante Mien vertelde dat zij in 1932 trouwde, zonder water en licht in de boerderij ging wonen en dat het gebied tot en met het buurtschap de Kandelaar bij Kethel hoorde. Het gebied na de spoorlijn in augustus 1941 bij Rotterdam kwam. Zij was er verdrietig om, omdat zij een geboren en getogen Kethelse was en nog steeds een paar honderd meter van Kethel woonde.
Nu is dit gebied een recreatiegebied met viswater en picknickplekken.
We gaan verder en links in het land daar lag en ligt nog steeds de het onderste deel van de oude Zuidmolen. De Zuidmolen is in 1884 buiten gebruik gesteld aan de schepradzijde links was het muurwerk voor een deel verwijderd waardoor een typische overkapping is ontstaan.
Een aantal jaren geleden werd de Zuidmolen gesloopt, de woning beantwoordde niet meer aan de huidige woonvoorschriften, maar op dezelfde plaats is nu de nieuwe Zuidmolen verschenen, waar men naar het zich laat zien prettig kan wonen en op een mooi stukje Kandelaarweg woont. De bewoners hebben zelfs de naam Zuydmolen op hun woning gezet.
Op mijn fietstocht naar de Kandelaar gekeken waar ik vroeger bij het overzetpunt de Schie overgezet werd om op visite bij mijn oma te gaan die ‘op Akkersdijk’ woonde. Het overzetveer is er niet meer, daarvoor is verderop een loop en fietsbrug over de Schie gekomen.
Maar even over de Schie naar Kethel en Overschie turen lukt nog altijd.
Daar waar uithangt 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.